Friday 1 July 2011

जुन्या डायरीतलं एक पान- 'मोरपीस'



मोराचं पीस पुल्लिंगी असतं की स्त्रीलिंगी?
मोरपिसाचा रंग पाहिला.नीट डोळ्याजवळ घेऊन पिसाचा डोळा पाहिला.गालावरून, नाकावरून मोरपीस फिरवून पाहिलं...आणि माझं सगळं बालपण या मोरपिसावर अलगद येऊन बसलं. लहानपणी....शाळेत...वहीत...मोरपीस...
मोरपीस एवढ्या जवळून, एवढं सावकाश पाहिलं याआधी ते तेव्हाच.
मोरपीस जरासही बदलला नाही .
आपणच  खूप बदललो.

किती ठाशीव दिवस असायचे ते. शाळेतले. चौथीच्या वर्गातले. झाडाखालचे वर्ग. फांदीवर बांधलेली शाळेची घंटा. झाडाची फुलं. शाळेचा गणवेश. पाट्यांचे वर्ग. कवायत. गाणी. तळ्यात  -मळ्यात....मालनबाई.
त्या दिवसांना रूपरंग होता.
इथे सगळेच आकार ढासळत चाललेत. इतकी वर्षे जे लोक जाणवलेसुद्धा नाही  त्यांनाही crystal -cut आकार प्राप्त होत चाललेत.
अगदी आपल्या डोळ्यांखाली.

आणि आपण वरचेवर निराकार.. .. अजस्र वस्तुमान आणि आकारमान असलेला अमिबा. 

..तेव्हा कधी वाटलं होता का हे असं होईल म्हणून? मंगळवार पेठेत किरायाच्या घरात रहायचो. १५ ऑगस्ट, २६ जानेवारी हे सणांसारखे असायचे तेव्हा. 
दोन्ही हातात बक्षिसं, प्रमाणपत्र  घेऊन ,थकून पण आनंदी चेहऱ्यानं घरी धावत येताना, आईला भेटण्यासाठी....तेव्हा कधी वाटलं होता का हे असं होईल?
आई वाड्याच्या ओट्यावर वाट पहायची...आता तिलाही नीट दिसत नाही अंधार पडल्यावर.

मोरपीस कधीच म्हातारं होत नसतं
मोरपीस नेहमी चौथीतच जगतं 

...आणि आपणच असे मोठे होऊन स्वतःच्या मानगुटीवर बसतो.