मंत्र्याचे पसायदान
('फकीरगाथा' अध्याय १८ वा, ओवी १७९४ ते १८०२ )
आता हायकमांडे देवे । येणे सत्तायज्ञे तोषावे ।
तोषोनि मज द्यावे । 'कॅबिनेट' हे ।।१।।
जे विपक्षांची व्यंकटी सांडो । तया फुटीरांची गती वाढो।
अपक्षांशी आपुले पडो । मैत्र जीवाचे ।।२।।
अल्पमताचे तिमिर जावो । जनकौलही म्याची पाहो ।
जो जे वांछील तो ते लाहो। मंत्रिजात ।।३।।
'वर्षा' त सांजसकाळी । सत्तानिष्ठांची मांदियाळी ।
तयांत 'फायनान्सर' मंडळी । भेटतु या भूता ।।४।।
करा अस्मितेचा आरव । गाठा दिल्लीश्वराचे गाव ।
करिता तेथ आर्जव । फायद्याचे ।।५।।
लोकनेते जे अलांछन । बुद्धिमंत जे निष्कांचन ।
ते झाडून सर्व सज्जन । कचरा होतु ।।६।।
किंबहुना सर्व सुखी । उरी बसुनी इये लोकी ।
भजितो मी हीच खुरची । अखंडित ।।७।।
आणि सत्तोपजीविये । राहोनि मन्त्रिपदी इये ।
लुटालूट जी म्या करो जाये । वाटून घ्यावी ।।८।।
तेथ म्हणे हा घडला ठराओ । हा होईल दान पसावो ।
येणे वरे मंत्रीदेवो । सुखिया झाला ।।९।।
