ध्रुव ताऱ्याची गोष्ट

त्याच्याजवळ एक गोष्ट होती. ध्रुव ताऱ्याची. 
तो म्हणायचा हा ध्रुव काही तारा-बिरा नव्हता.तो एक असाच माणूस होता. सर्वांसारखा.
एकदा त्याला कुणीतरी त्याच्या हक्काच्या जागेवरून उठवलं...त्याने आपलीच म्हणून गृहीत धरलेल्या , निःशंक मनाने माया लावलेल्या जागेवरून उठवलं. आणि म्हटलं की ही  जागा तुझी नव्हतीच कधी.
मनस्वी तो.हे त्याला खूप लागलं. आणि मग तो एकटाच तिथून उठून खूप लांब निघून गेला. कुणालाच नं सांगता.
अशा एका जागेच्या शोधात जी सर्वस्वी,सर्वकाळ, विना-अट त्याचीच असेल.
तो गेला तशी इकडे शोधाशोध सुरु झाली.पण तो काही सापडलाच नाही कुणाला.
खूप दिवस लोटले.
असंच एके रात्री त्या नगरातल्या एका वेड्याला आकाशात उत्तरेला एक तारा दिसला. तेजस्वी. अढळ.
आणि तो वेडा त्या सगळ्या नगराच्या अंगावर शहारा आणील अशा तार सुरात ओरडला,
" तो पहा ध्रुव!"
वेडाने बेभान होऊन, अंगावरचे कपडे टराटरा फाडीत, नगरातल्या रस्त्या-रस्त्यावरून पळत तो सर्वांना सांगत सुटला,
"पहा,पहा तो! तो ध्रुव आहे!"
सगळं नगर गावाबाहेरच्या पटांगणावर तो तारा बघण्यासाठी जमलं.
आणि त्यांनी त्या ताऱ्याला नाव दिलं  " ध्रुव तारा".

मग एक निःश्वास टाकून तो सांगायचा,
"ध्रुव काही तारा-बिरा नव्हता"