"अण्णा हजारे! बेंचवर उभा रहा."

काल मला पुन्हा एक स्वप्न पडलं. यावेळी स्वप्नात महात्मा गांधी आले. तेही चक्क शाळामास्तर बनून!
बापू मास्तर एका विद्यार्ध्याचे प्रगतीपुस्तक बघून  म्हणाले-  "अण्णा हजारे! बेंचवर उभा रहा."

जंतरमंतरसमोर वर्ग भरला होता.

सर्वात समोरच्या बाकावर नेहरू, पट्टाभी सारखे होतकरू  विद्यार्थी बसले होते.

मधल्या बाकांवर विनोबा, जयप्रकाश वगैरे  गंभीर, तर सर्वात मागे वल्लभ पटेलसारखे  गुंड  विद्यार्थी बसले होते.

मधेच कुठेतरी कु.सरोजिनी ,कु. कमला ई. मुली वेण्या घालून बसल्या होत्या.

बापू पुन्हा ओरडले-" अण्णा हजारे! बेंचवर उभा रहा."

अण्णा बेंचवर उभे राहिले. 

हातातली छडी उगारीत आणि प्रगतीपुस्तकात बघत बापू म्हणाले-
"अण्णा, you are a bright student. you could make a great student indeed.
But do you know your greatest drawback ?
YOUR PERFORMANCE IS VERY SPORADIC,

YOU LACK CONSISTENCY!"

आणि अन्नाची फजिती पाहून सोनिया नावाची एक बॉब कट वाली  new admission  खाली मान घालून खुदूखुदू हसायला लागली!